بازآفرینی فرهنگی- اجتماعی بافت پیراشهری با رویکرد توانمندسازی اجتماع محلی؛ (مطالعه موردی: شهر نیشابور)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه جغرافیا- دانشکده علوم اجتماعی- دانشگاه پیام نور- تهران- ایران

2 عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مشهد، ایران

3 دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

10.22034/jpusd.2023.392604.1268

چکیده

بهبود کیفیت و شرایط زیستی بافت‌های ناکارآمد شهری، نیازمند ارائه راهبردهای متناسب با وضعیت و ویژگی‌های هر بافت است. در این پژوهش، راهبردهای بازآفرینی فرهنگی- اجتماعی بافت‌های پیراشهری نیشابور با رویکرد توانمندسازی اجتماع محور، مورد مطالعه قرار گرفت. تحقیق، از نوع کاربردی و روش آن، توصیفی– تحلیلی می‌باشد. با استفاده از تکنیک SWOT و مدل QSPM راهبردهای اولویت‌دار مداخله در بافت، تعیین گردید. همچنین برای شناسایی مطلوبیت راهبردهای اولویت دار بازآفرینی، از روش ACCEPT بر اساس نظرات متخصصان، بهره‌گیری شد. نتایج بیانگر آن است که راهبردهای بازآفرینی فرهنگی- اجتماعی بافت پیراشهری نیشابور با رویکرد توانمندسازی اجتماع محلی در موقعیت رقابتی قرار دارد. به عبارتی گرچه نقاط ضعف آن بر نقاط قوت غلبه دارد، اما فرصت‌های خوبی در آن وجود دارد که برای غلبه بر نقاط ضعف موجود، می‌توان از آن بهره گرفت. براساس خروجی نهایی مدل، سه راهبرد شامل "ترویج فعالیت‌های فرهنگی و هنری و حمایت از طرح‌های مرتبط در این زمینه"، "ارائه برنامه‌هایی برای اوقات فراغت خانواده‌ها و جوانان" و "آموزش و تشویق به تحصیل و یادگیری و بالابردن سطح مهارت‌های اجتماعی ساکنین" به عنوان اولویت‌های مطلوب بازآفرینی فرهنگی- اجتماعی با تاکید بر توانمندسازی، تعیین گردید. لذا مدیران و مسئولان شهری، باید ضمن بهره‌گیری از نقاط فرصت و توانمندی های این بافت ها، برای برطرف کردن نقاط ضعف آن تلاش نمایند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات