گسترش شهری، یکی از الگوهای رشد شهری است که باعث انبساط هسته مرکزی شهر به سوی مناطق پیراشهری شده و نابودی اراضی کشاورزی، باغات و منابع طبیعی و اثرات منفی محیط زیست را به دنبال دارد. هدف این پژوهش بررسی الگوی گسترش کالبدی- فضایی شهر شیراز و تحلیل شناسایی عوامل مؤثر بر گسترش آن بوده است. بنابراین از جمله تحقیقات کاربردی به شمار می رود که از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی استفاده کرده است. داده و اطلاعات مورد نیاز از طریق اسنادی و کتابخانه ای و نیز تحقیقات میدانی جمع آوری گردیده و برای سنجش رشد کالبدی شهر، از دو مدل کمی هلدرن و آنتروپی شانون استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که کلان شهر شیراز رشد نامناسب و زیادی داشته است که می توان الگوی رشد پراکنده را برای آن متصور شد. براساس مدل هلدرن، حدود 59 درصد از رشد فیزیکی شهر، مربوط به رشد جمعیت و 41 درصد آن مربوط به رشد افقی و اسپرال شهر بوده است. همچنین شاخص آنتروپی برای سال های 1365 و 1395 به ترتیب 2.3 و 2.95 می باشد که نشان از رشد افقی آن دارد. این رشد افقی بر روی زمین های کشاورزی و باغات صورت گرفته و در نتیجه باعث کاهش فعالیت های تولیدی و نابودی اراضی زراعی و باغات مولد در مناطق پیراشهری گردیده است. لذا لازم است که برای حفظ فضاهای طبیعی و منابع باقیمانده، چاره اندیشی شود.
کیانی, محمدعلی, & قدیمی, مهرنوش. (1402). تحلیل عوامل تاثیرگذار بر گسترش فیزیکی منطقه پیراشهری کلان شهر شیراز. توسعه فضاهای پیراشهری, (), -. doi: 10.22034/jpusd.2024.418823.1284
MLA
محمدعلی کیانی; مهرنوش قدیمی. "تحلیل عوامل تاثیرگذار بر گسترش فیزیکی منطقه پیراشهری کلان شهر شیراز". توسعه فضاهای پیراشهری, , , 1402, -. doi: 10.22034/jpusd.2024.418823.1284
HARVARD
کیانی, محمدعلی, قدیمی, مهرنوش. (1402). 'تحلیل عوامل تاثیرگذار بر گسترش فیزیکی منطقه پیراشهری کلان شهر شیراز', توسعه فضاهای پیراشهری, (), pp. -. doi: 10.22034/jpusd.2024.418823.1284
VANCOUVER
کیانی, محمدعلی, قدیمی, مهرنوش. تحلیل عوامل تاثیرگذار بر گسترش فیزیکی منطقه پیراشهری کلان شهر شیراز. توسعه فضاهای پیراشهری, 1402; (): -. doi: 10.22034/jpusd.2024.418823.1284
)