ارژنگی، حجت. محمدی، علیرضا. 1399. ارزیابی کیفیت محیط شهری (مطالعه موردی: منطقه چهار شهر اردبیل). فصلنامه توسعه پایدار محیط جغرافیایی. سال 2. شماره 3. صص 1-18.
افشین اخگر، رضا. شیعه، اسماعیل. رضایی، محمود. 1398. ارزیابی رویکرد شهر بوممبنا بر اساس توسعه پایدار به روش تحلیل ارزیابی یکپارچه محیطی (IEA). نشریه علمی باغ نظر. شماره 16. 74. صص 43-54.
برقجلوه، شهین دخت. منصوری، مینا. اسلامی، سید یحیی. 1395. نقش شبکههای بومشناختی در طرحریزی محیطشناختی-هویتبخشی منطقه شهری (مطالعه موردی: منطقه شهری پولادشهر اصفهان). محیطشناسی. (1). صص 177-194.
تقوایی، علیاکبر. معروفی، سکینه. پهلوان، سمیه. 1391. ارزیابی تأثیر کیفیت محیط شهری بر روابط اجتماعی شهروندان موردمطالعه: محله آبکوه شهر مشهد. نقش‌جهان. 3 (1). صص 43-54.
سعیدی، مهدی. انصاری، مژگان. ترابینژاد. 1400. بررسی میزان تحققیافتگی شاخصهای شهر بوم گرا و ارائه چارچوب مفهومی توسعه آن مبتنی بر میزان رضایتمندی ساکنین (مطالعه موردیک محله ازگل تهران). نشریه علمی معماری و شهرسازی ایران. دوره 12. شماره 2. صص 5-23.
رفیعیان، مجتبی. مولودی، جمشید. پورطاهری،مهدی. 1389. سنجش کیفیت محیط شهری در شهرهای جدید، مطالعه موردی شهر جدید هشتگرد. برنامهریزی و آمایش فضا. 15 (3). صص19-37.
رنجبران، محیا. مهدینژاد درزی، جمالالدین. کریمی، باقر. جمهیری، محمود. 1399. بررسی مؤلفه‌های منظر بومگرا در هویت بخشی به محیط در اقلیم گرم و مرطوب (موردمطالعه: بندر کنگ). جغرافیا (برنامهریزی منطقهای)، سال 10. شماره 4. صص 623-637.
علیزاده، توحید. باباییاقدم، فریدون. علیزاده، جابر.رنجبرنیا، بهزاد. 1393. ارزیابی کیفیت محیط زندگی در روستا-شهرها از دیدگاه ساکنین بر اساس تنکیکهای مبتنی بر منطق فازی (مطالعه موردی: روستا-شهر اصلاندوز). مسکن و محیط روستا. دوره 33. شماره 147.. صص 74-59.
علینقیپور، مریم. پوررمضان، عیسی. مولائی هشجین، نصرالله. 1400. تبیین زیستپذیری سکونتگاههای روستایی پیرامون کلانشهر رشت. مجله توسعه فضاهای پیراشهری. سال سوم. شماره 2. صص 107-128.
شریفیان بارفروش، سیده شفق، مفیدی شمیرانی، سید مجید. 1393. معیارهای شاکله بومشهر از دیدگاه نظریهپردازان. باغ نظر. 11 (31). صص 99-108.
طهری، فضیلت. نسترن، مهین. اجلالی، پرویز. 1400. تدوین و سنجش سنجههای ارزیابی کیفیت محیط از دیدگاه برنامهریزی شهری تنوعگرا در شهر رشت. فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای. سال 11. شماره 40.
مشکینی، ابوالفضل. میدان، اصغر رستم. احدنژاد، محسن. محمودزاده، حسن. تبیین الگوی بومشهر زیستپذیری کلانشهر تبریز با مدل فازی. دو فصلنامه علمی پژوهشهای بومشناسی شهری. سال 12. شماره 1. پیاپی 23. صص 85-104.
موسوی، میرسعید. 1397. بررسی سطح تحقق توسعه پایدار شهر تبریز بر اساس شاخص ردپای بومشناختی. فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی. سال 7. شماره 27.
Botequilha L. A. & Ahern, J. 2002. Applying Landscape Ecological Concepts and Metrics in Sustainable Landscape Planning. Landscape and Urban Planning, 59, 65-93.
Briquel, V. & Collicard, J. J. 2015. Diversity in the rural hinterlands of European cities. In K. Hoggart (Ed.), The City’s
Bertrand, N. 2007. Introduction: ESDP ideals and the inheritance of rural planning failures. In N. Bertrand & V. Kreibich (Eds.), Europe’s City-Regions Competitiveness: Growth Regulation and Peri-Urban Land Management. PP. 1-35.
Barton, H. 2000. Sustainable communities: the potential for eco-neighbourhoods. London: Earthscan
Condon, P. M. 2012. Seven rules for sustainable communities: design strategies for the postcarbon world. Island Press.
Caruso, G. 2015. Peri-Urbanisation: the situation in Europe. A bibliographical note and survey of studies in the Netherlands, Belgium, Great Britain, Germany, Italy and the Nordic countries
Engwicht, D. 1992. Towards an eco-city: calming the traffic. Sydney: Envirobook
Li, Y., Commenges, H., Bordignon, F., Bonhomme, C. & Deroubaix, J. 2019. The Tianjin Eco- City model in the academic literature on urban sustainability. Journal of Cleaner Production, 213, 59-74.
Liao, Y., & Chern, S. 2015. Strategic ecocity development in urban-rural fringers: Analyzing Wulai District. Sustainable Cities and Society, 19, 98-108.
Kenworthy, J. R. 2006. The eco-city: ten key transport and planning dimensions for sustainable city development. Environment and urbanization, 18(1), 67-85.
McGregor, D. & Simon, D. & Thompson, D. 2006. The Peri- Urban Interface: Approaches to Sustainable Natural and Human Resource Use. London: Earthscan
Marans, R.W., 2003. Understanding environmental quality through quality of life studies: the 2001 DAS and its use of subjective and objective indicators. Landscape and Urban Planning, 65(1-2), p. 73-83.
Newman, P. & Jennings, I. 2009. Ecocities as sustainable ecosystem: principles and practices. Washington: Island Press.
Pacione, M., 2003. Urban environmental quality and human wellbeing—a social geographical perspective. Landscape and urban planning, 65(1-2), p. 19-30.
Sachs, I. 1980. The Eco-development Strategies. London: Urban Planning Press.
Sharifian Barforoush, S., & Mofidi Shemirani, S. 2015. The morphological criteria of Ecocity from the perspective of theorists. Journal of Bagh-e Nazar, 11(31), 99-108. [In Persian
Taghvaei, S., & Semiari, A. 2017. Ecological Landscape Planning Approach, Case Study: Strategies for Development of Green Open Spaces in 19th Region of Tehran. Armanshahr Architecture & Urban Development, 10(19), 11-21. [In Persian]
Yigitcanlar, T. Baum, S. & Horton, S. 2007. Attracting and retaining knowledge workers in knowledge cities. Journal of knowledge management, (5): 6-17.
)
