2
استادیار گروه جغرافیا، واحد بروجد، دانشگاه ازاد اسلامی، بروجرد، ایران
3
استادیار گروه معماری، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
10.22034/jpusd.2023.354132.1224
چکیده
دستیابی به توسعه پایدار در شهرها منجر به تعادل در ابعاد مختلف اقتصادی ، اجتماعی ، زیست محیطی و غیره می‌گردد و زمینه‌ساز یک‌چشم انداز مطلوب در آینده می گردد. بهبود شرایط زیست پذیری در شهرهای نفت‌خیزی مانند مسجدسلیمان و پیرامون آن علاوه بر افزایش جذابیت آن‌ها ، بستر مناسبی برای ارتقای کیفت زندگی و مکان پایدار می‌گردد. بنابراین ضرورت و اهمیت بحث ساختاری زیست پذیری در شهرها و پیرامون آن کاملاً نمایان است. هدف از این پژوهش ، تحلیل ساختاری زیست پذیری در شهر مسجدسلیمان و فضای پیرامون آن می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت اکتشافی می‌باشد. جامعه آماری در این پژوهش 20 نفر از صاحب‌نظران شهری ، شهر سازان و مدیران شهری انتخاب شده‌اند. جهت تجزیه‌وتحلیل متغیرها از میک مک استفاده شد. نتایج منعکس کننده این مطلب است که 2970 رابطه از کل روابط بین متغیرها دارای ارزش اثرات متقاطع بوده‌اند. از مجموع روابط 2970، حدود 55 رابطه بدون تأثیر؛ 1195 رابطه دارای تأثیرگذاری کم؛ 1169 رابطه دارای تأثیرگذاری متوسط و درنهایت 606 رابطه دارای تأثیرگذاری قوی و بالا بوده است. از سوی دیگر نتایج نشان می دهد که پایداری زیست پذیری در شهر مسجدسلیمان و فضای پیرامونی آن بسیار نامناسب است.
نوروزی, نسترن, شیخ الاسلامی, علیرضا, & جلیلی, محمد. (1402). ارزیابی و تحلیل ساختاری میزان زیست‌پذیری در شهر مسجدسلیمان و نواحی پیراشهری آن. توسعه فضاهای پیراشهری, 5(1), -. doi: 10.22034/jpusd.2023.354132.1224
MLA
نسترن نوروزی; علیرضا شیخ الاسلامی; محمد جلیلی. "ارزیابی و تحلیل ساختاری میزان زیست‌پذیری در شهر مسجدسلیمان و نواحی پیراشهری آن". توسعه فضاهای پیراشهری, 5, 1, 1402, -. doi: 10.22034/jpusd.2023.354132.1224
HARVARD
نوروزی, نسترن, شیخ الاسلامی, علیرضا, جلیلی, محمد. (1402). 'ارزیابی و تحلیل ساختاری میزان زیست‌پذیری در شهر مسجدسلیمان و نواحی پیراشهری آن', توسعه فضاهای پیراشهری, 5(1), pp. -. doi: 10.22034/jpusd.2023.354132.1224
VANCOUVER
نوروزی, نسترن, شیخ الاسلامی, علیرضا, جلیلی, محمد. ارزیابی و تحلیل ساختاری میزان زیست‌پذیری در شهر مسجدسلیمان و نواحی پیراشهری آن. توسعه فضاهای پیراشهری, 1402; 5(1): -. doi: 10.22034/jpusd.2023.354132.1224
)